شبیه یک دیونه بودم که با نگاه حسرت امیز وایستاده و کج داره به تلویزیون نگاه میکنه ... زیاد تلوزیونی نبودم به خاطر همین داداشم شک ورش داشت که سالمم یا نه.... یاد روزای گذشته نه چندان دور میافتادم که با یه فیلم اسکیس صدیق شب مون رو صبح میکردیم یا با دو ماژیک و چند تا روان نویس چه ذوق و شوقی داشتیم واسه کشیدن

حقاً بدردمون خورد

وجداناً اول معمار شدن باید این چیزا رو یاد گرفت....

الانم به لطف دانشگاههایی مث دانشگاه ما دیگه همه معمار شدن و به صرفه هست که یه نفر بره پشت تلوزیون و جلسه کلاس درسو عمومی تر از عمومی کنه

ساعت شش تا شش و نیم این برنامه در شبکه اموزش شرو میشه تو روزای اداری هم برنامه پخش میکنه (جمعه تعطیله)

برنامه خلاقیت معماری رو میگم که تازه گی ها فصل دومش هم شروع  شده البته دوستن زحمت کشیدند و فصل اول رو گذاشتند برای دانلود....

آقای عماد الدین زند هم مانند بقیه اساتید راحت و روان خط میکشه و تمامی انسانهای جلوی تلوزیون رو به تحسین وادار میکنه .... تحسینی که خیلی از بچه های معماری در ابتدای فیلمهای صدیق و طایفه و مهدی نژاد از خودشون نشون میدن .... اما امروز دیگه اون روزگار نیست بچه های معماری هم مثل کمیت شون زرنگ هم شدند و کار هر کسی رو قبول ندارن

حتی تو یه بحث دانشجویی گفت فلانی زیاد تو کنکور قبولی میده درست اما این دلیل معمار بهتر بودنش که نیست!!!! جل الخالق دمت گرم بچه با این سن و سالت که درک و شعوری داری؟